مواد اولیه مورد استفاده به عنوان چسب حرارتی جانسون عمدتاً مواد پلیمری طبیعی و مصنوعی هستند.
با در نظر گرفتن هزینه ها، محصولات طبیعی (مانند نشاسته، دکسترین، کازئین، صمغ های طبیعی) همچنان مهم هستند.
با این حال، مواد مصنوعی تا حد زیادی صنعت چسب را اشغال کرده‌اند، هم به‌عنوان اصلاح‌کننده‌های مواد طبیعی و مهم‌تر از آن، هم به‌عنوان افزودنی‌هایی با مقاومت بالا و مقاوم در برابر رطوبت که می‌توانند در بسیاری از اشکال قابل استفاده تولید شوند.
از جمله عوامل کلیدی موثر بر تکامل چسب ها، جهانی شدن، بلوغ فرآیندهای تکنولوژیکی و مقررات دولتی در سراسر جهان، استفاده از چسب های غیر فرار، از جمله اپوکسی ها، سیانواکریلات ها و یورتان ها، به ضرر چسب های مبتنی بر حلال است.
چسب ها در بخش مراقبت های بهداشتی نیز مورد استفاده قرار می گیرند، بنابراین کاربردهای گسترده ای در زمینه دندانپزشکی، پزشکی و داروسازی دارند.
چسب های مدرن مختلف در پزشکی و دندانپزشکی، در حالت های تعاملی مستقیم فیزیولوژیکی یا برای مونتاژ هزاران دستگاه پزشکی استفاده می شود.
در زمینه داروسازی، استفاده از چسب ها با هدف طراحی سیستم های دارویی مدرن، به منظور بهینه سازی نرخ رهاسازی دارو و همچنین تحویل هدفمند دارو می باشد.
این امر به نفع استفاده کارآمدتر از پتانسیل دارویی ماده فعال است که منجر به افزایش کارایی درمان، با کاهش دوزهای کلی و در نتیجه کاهش عوارض جانبی می شود.
امروزه تمرکز نه تنها بر تولید چسب‌های باکیفیت با استفاده از فناوری‌های مدرن مانند فناوری نانو، بلکه بر تولید چسب‌های سازگار با محیط‌زیست که چسب‌های سبز نامیده می‌شوند، برای همه حوزه‌های کاربردی است.
زمینه های اصلی استفاده از چسب های صنعتی به شرح زیر است:
ساخت و ساز نصب کاشی کف و کفپوش پیوسته، نصب کاشی و سرامیک، لمینیت رومیزی، ساخت تیرها و خرپاهای پیش ساخته، چسب فرش، چسب های کفپوش، نصب پانل های پیش ساخته، سیمان های درز، چسب های لمینیت دیوار خشک و نصب پوشش.
چسب های مصرفی: لوازم مدل و سرگرمی، فیلم های تزئینی، محصولات مدرسه و لوازم التحریر.
بسته بندی درز و بسته بندی در کنار کارتن، چسباندن کامپوزیت محصولات یکبار مصرف، کیسه ها، لیبل ها، لیوان ها، تولید سیگار و فیلتر، بسته های تخصصی (لوازم آرایشی، لوازم بهداشتی)، ظروف و لوله های کامپوزیت.
