ماسک جراحی بند دار به عنوان یک مانع مکانیکی عمل می کند که با جریان مستقیم هوا به داخل و خارج منافذ تنفسی مانند بینی و دهان تداخل می کند.
بیشتر ماسک‌های جراحی مورد استفاده فقط برای به دام انداختن قطرات تنفسی طراحی شده‌اند و بنابراین ذرات ریز معلق در هوا را که کوچک‌تر از درجه‌بندی فیلتراسیون طراحی‌شده هستند، فیلتر یا مسدود نمی‌کنند، زیرا ممکن است از طریق سرفه، عطسه، تف کردن ناخواسته در حین صحبت کردن، یا برخی از آئروسل‌ها منتقل شوند.
ایجاد روش های پزشکی مانند برونکوسکوپی، لارنگوسکوپی یا روش های دندانپزشکی ماسک‌های جراحی همچنین نمی‌توانند محافظت کاملی در برابر میکروب‌ها و سایر آلاینده‌ها ایجاد کنند، زیرا غالباً بین لبه‌های ماسک و صورت فرد استفاده می‌شود به‌ویژه زمانی که ماسک کاملاً نادرست پوشیده می‌شود.
ماسک جراحی یک دستگاه یکبار مصرف است که یک مانع فیزیکی بین دهانه‌های مجرای تنفسی (بینی و دهان) استفاده‌کننده و آلاینده‌های بالقوه بیماری‌زا در محیط اطراف ایجاد می‌کند.
اگر ماسک‌های جراحی به‌درستی پوشیده شوند، به منظور کمک به مسدود کردن بیشتر اگر نه همه ذرات بزرگ، پاشش‌ها، اسپری‌ها یا پاشش‌هایی هستند که ممکن است حاوی ویروس‌ها و باکتری‌ها باشند و از ورود آن‌ها به بینی و دهان فرد استفاده‌کننده جلوگیری کنند.
ماسک های جراحی به کاهش قرار گرفتن در معرض بزاق و ترشحات تنفسی فرد استفاده کننده در معرض دیگران کمک می کنند.
ماسک جراحی همچنین به پوشندگان یادآوری می‌کند که دهان یا بینی خود را لمس نکنند که در غیر این صورت می‌تواند ویروس‌ها و باکتری‌ها را پس از تماس با سطح آلوده منتقل کند.
ماسک جراحی را نباید با ماسک تنفسی که به طور خاص برای ذرات زیر میکرون درجه بندی می شود اشتباه گرفت و به عنوان چنین گواهینامه ای وجود ندارد.
ماسک‌های جراحی برای محافظت از پوشنده در برابر استنشاق باکتری‌ها یا ذرات ویروسی طراحی نشده‌اند و نسبت به ماسک‌های تنفسی که برای این منظور طراحی شده‌اند، کارایی کمتری دارند.
راندمان جمع آوری فیلترهای ماسک جراحی می تواند از کمتر از 10٪ تا نزدیک به 90٪ برای ماسک های تولید کنندگان مختلف در هنگام اندازه گیری با استفاده از پارامترهای تست برای گواهینامه NIOSH متغیر باشد.
